Litwa, Łotwa i Estonia po bezdrożach
to cel naszej wyprawy
Dzień piąty
Trasa: Kłajpeda – Żmudzki Park Narodowy
Szutrowymi drogami, których jest bardzo dużo na Litwie jedziemy do Żmudzkiego Parku Narodowego, nad jezioro Płotele i do Muzeum Zimnej Wojny.
Muzeum Zimnej Wojny
Muzeum otwarte jest od 10 do 18, wstęp kosztuje 5,00 euro od osoby dorosłej. Wszystkie informacje można znaleźć na stronie muzeum.
Dojazd do muzeum jest utrudniony, ponieważ szutrowa droga jest w przebudowie i na parokilometrowym odcinku obowiązuje ruch wahadłowy. Przed bramą muzeum jest mały parking a dalej budynek z pamiątkami, kasą i toaletami.
Wchodzimy na ogrodzony teren, na którym widoczne są 4 silosy.
Kiedy Stany Zjednoczone rozpoczęły budowę podziemnych baz wojskowych, Związek Radziecki również we wrześniu 1960r., we wsi Plokščiai rozpoczął budowę podziemnej bazy wojskowej – jednej z pierwszych w Związku Radzieckim. Tutejszym mieszkańcom wypłacono podobno po 4,5 tysiąca rubli za przeniesienie gospodarstwa.
Baza wojskowa liczyła dziesięć tysięcy żołnierzy, głównie Estończyków. Silosy rakietowe zostały wykopane za pomocą łopat, co zajęło około 6-8 miesięcy. Kompleks to stacje elektryczne i radiowe, sterownie i tereny rekreacyjnych dla żołnierzy.
Wszystkie podziemne obiekty były wodoodporne i pokryte ziemią. Zbudowano je w taki sposób, aby w normalnych warunkach personel mógł przetrwać w silosie przez 15 dni lub w ekstremalnych warunkach z hermetycznie zamkniętymi silosami przez 3 godziny. Do jeziora Plateliai prowadził wykop o długości 2,5 km i zbudowano stację pomp wodnych.
31 grudnia 1962 r. budowa została zakończona, równo o godzinie 22.00 – tuż przed Nowym Rokiem.
W silosach zainstalowano cztery pociski nuklearne R12 o wysokości 23 metrów, w tym 4-metrową głowicę. Rakiety były zasilane mieszaniną nafty i kwasu azotowego. Rakiety były strzeżone przez 6 systemów bezpieczeństwa, w tym drut kolczasty, alarmy, przewody elektryczne o napięciu 1700 V itp. Rakiety były skierowane do różnych krajów zachodnich: Norwegii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Niemiec Zachodnich i Turcji. Co 3-4 lata zmieniano kraje docelowe. Osiem głowic rakietowych było przechowywanych w składzie amunicji w Plokštinė. Dodatkowe ładunki rakietowe były przechowywane w składzie amunicji zbudowanym w pobliskich Šateikiai. W Šateikiai znajdowało się również osiem pocisków powierzchniowych. Te dwie bazy razem stanowiły 79 pułk rakietowy z siedzibą w Šateikiai.
Muzeum w całości znajduje się pod ziemią, można je zwiedzać bez przewodnika, zgodnie z kierunkiem strzałek. Przyznam, że z dużym zainteresowaniem oglądałam filmy o codziennej pracy w bazie, sytuacji politycznej i konsekwencjach jakie ze sobą niesie wybuch bomby jądrowej.
Następnym naszym przystankiem była wieś Płótele położona nad jeziorem Płótele.
Płótele
Miejscowość ma w sobie urok zapomnianych miejsc. Mimo, że jest drewniany, pochodzący z XVIII kościół, dwór, będący dawniej własnością książąt litewskich, a następnie francuskiej rodziny Choiseul-Gouffier, zabytkowy park obok posiadłości to miałam wrażenie, że czas się zatrzymał.
jezioro Płótele
to największy (1205 ha) i najgłębszy (do 48,5 m) zbiornik wodny na terenie parku. Na jeziorze znajduje się 7 wysp. Wokół jeziora jest sieć ścieżek rowerowych, spacerowych i miejsc biwakowych.
Tutaj mieliśmy spędzić następną noc, jednak ulewa na Mierzei Kurońskiej, ulewa w Juodkrantė, ulewa w Kłajpedzie sprawiły, że przyjechaliśmy za wcześnie.
Miejsca biwakowe są świetnie przygotowane, do dyspozycji mamy stoły, zadaszenia, miejsce na ognisko lub grill.
Trochę z żalem opuszczamy to miejsce i jedziemy na Łotwę.
Zapraszam na poprzednie wpisy z naszej wyprawy po Litwie
Pozdrawiam
Beata
